Twee Chinese
figuren
tronen mijn verleden
toonladders
en ik speel vergeten
liefde
tot de
toetsen vrij van hoornlagen
De erker
kraakt
Wat wil je
ook:
ik tracht
een vrijgevochten deun
in opborrelend
Chinees
waar enkel
zwarte aanslagen
Een
klankbord teveel
Vergeef me, mompel
ik
dwalend in
melodie-impulsen
maar pedalen
schuren hout
daar vilt zich
enkel kennen laat
in zuiver
samenspel
en ik, ik
tel mijzelf
in simpele gehoorakkoorden
de uitkomst
ondergronds
waar loners enkel
opgemerkt
door
vuurvliegmieren
Wat wil je
ook
als passie
enkel hout deelt
met dat waar
graagte hoogtij
toetsen
slechts hun eelt voorbij
zonder quatre-mains.
© JELOU
