zaterdag 27 februari 2021

EEN KAPPERSZAAK

 

Elke dag vraag ik me af

hoeveel staartdelingen

ik nodig heb

om mijn vlechten

te ontklitten

 

en elke ochtend weer

denk ik slechts drie

maar onderhand

heb ik er vijf

waar na de komma

resten elastiekjes zitten

 

Die peuter ik dan los

in goeie decimalen

maar wat steeds blijft

zijn van die marginale

vervilte lokjes

die wild verkleven

 

een vlecht onwaardig

maar ongedwongen speels

laat ik ze los

al vraag ik mij

hoe ik zo onverdeeld kan leven.

 

© JELOU

 

TERUG NAAR VRIJHEID

 

Waar hebben wij het over

als we praten over wel dan niet,

gelijk of ongelijk

goed of fout

waarheid of leugen.

 

We kissebissen rond

met wijzende vingers

en ondertussen willen wij

allemaal hetzelfde.

 

Zijn wij soms vergeten dat

een ieder een eigen vrijheid

en invulling daarin verkiest?

 

De een zoekt het in vaccins,

de ander in maatregelen hanteren.

Een volgende komt daartegen

in opstand en verweer.

En iedereen heeft een gelijk.

 

Want iedereen is een individu

met een eigen gedachtegoed,

gevoel, en prioriteiten.

Met elk een eigen waarheid.

 

Zelfs specialistische voorlichters.

De een stelt ziektecijfers voorop.

De ander economische waarden.

Een volgende sociale interactie.

En elk heeft zijn gelijk.

 

Hét crisisevangelie bestaat niet,

noch het overtuigen van elkaar.

Wat ons enkel rest is respect.

Elkaar mens laten zijn met een

eigen verantwoording.

 

Niemand is elkaar iets verschuldigd.

Zo laat elkaar de vrijheid

om te gaan met deze crisis.

Dat is nu de enige vrijheid die er is.

 

© JELOU