OMDAT HET JOUW ORANJE

Hoe wij elkander reikend

in een enkel handgebaar

herfst ontboden

zonder het te weten

verkleuring sluipenderwijs

verlangen verplaatste

naar nieuwe zomerzucht

Fingerspitzengefühl

slechts een klank met nawee

een stokkende nageboorte

vruchtwater vloeiend

mijn ogen vol tot ik verweekt

herfst ontboden

omdat het jouw oranje.

© JELOU

MOCHT IK MORGEN DOODGAAN

Mocht ik morgen doodgaan

(iets wat totaal vereist

indien men wil begraven)

raak dan niet van de wijs

maar tracht mij nog te laven

met wat ik op mijn steen:

‘Hier rust vergane adem

Jelou zelf reisde heen

naar hoog achter de wolken

waar zij zich blijft vertolken

in meer dan tekst alleen

voor hen die haar zo nader.’

En treur niet diep om mij

proost volop op mijn leven

mijn ups en downs verknocht

want straks lig ik erbij

hoe dood zich moet begeven:

omlijst en afgekocht.

© JELOU

OKTOBER IN JUNI

Sinds zijn vrouw vertrokken

draaft hij de tijd vooruit

om leegtes te voorkomen

die ergens in ’t verschiet

denkt hij juni oktober

het tuingereedschap klaar

voor af te sterven blad

het paard alvast gespannen

voor de te kopen kar

bikini’s in de zomerzon

doen hem terstond verbleken

het nutteloze luieren

jaagt hem nog meer op dreef

de buurman vroeg hem laatst

of dood hem op de hielen

maar hij miste de clou

haalde zijn zeis tevoorschijn

om die voortijds te slijpen.

© JELOU