Hoe vreemd
het zou
als tijd jou
weer terug
heimwee slechts
nog stof
dat rustig
weggeblazen
gewoonweg jij
te midden
van het mijn
alsof het
gisteren
je lange
haar
strelend met
mijn vingers
zoekend naar
je blik
om jou
opnieuw te weten
mijn hart
bezield
geroerd door
jouw bestaan
woorden
echter zoek
verwonderd
lamgeslagen
gewoonweg
jij
te midden
van het mijn
alsof het
gisteren
maar hoe zou
jij
geworden
door de tijd
en wat als
ik nu
ver van jou
weggedreven
ik weet
alleen
dat jij mijn
dromen vult
heimwee
immer nog
een dauwdrop
in de morgen.
© JELOU
