Ik morrel pannen, borrel kokend water
guts aandacht uit mijn lusteloze brein
laat vaat zich stapelhoog verstild tot later
veeg mouwen vol opdat het beeldscherm rein
een koolmees gluurt mijn raam, ik hoor gesnater
de was piept dat zij klaar is, dat is fijn
ik stook de kachel hoog zodat mijn kater
weer knorrend indut naast het raamkozijn
zo ritselt zich de dag in voortgeschreden
ik doe mijn ding , het nut ervan bewust
al mis ik hier en daar gewenste treden
maar mijn melancholiek gemoed berust
wanneer het dekbed mij weer warmte kust
jouw geur nog daar, de laatste nacht zo heden.
© JELOU
het kan niet anders he
BeantwoordenVerwijderenals je geliefde weg is hem zo te missen
wat zal hij dit graag lezen!
zó heden wordt moeilijk gister.
BeantwoordenVerwijderenMatcatgo - Voelt goed hoor ;-) En ja, hij leest het graag, al is dat licht uitgedrukt:-)
BeantwoordenVerwijderenlebonton - Idd. Gevoel kun je steeds opnieuw oproepen als blijft alles vers:-)
BeantwoordenVerwijderenEr worden mooie dingen geboren uit het hebben van een Muze :-)
BeantwoordenVerwijderenx Sario