Er zaten zeven kindekens al
in een instituut
de deuren goed vergrendeld,
want dat moest absoluut
ze hadden zich misdragen dus
de hulpvraag was acuut:
wat doen we met die
kindekens hier in dit instituut
De zeven jonge kindekens
daar was iets niet mee pluis
de een verslaafd aan wiet en
een ander aan de buis
neuroses, tics en
schuttingtaal die vlogen door het huis
dat kon niet door de beugel,
daar was iets niet mee pluis
Dus kregen alle kindekens
een mooie pillendoos
dan werd de stemming beter
en leek er niets meer loos
en werd er een opstandig of
zelfs bozer nog dan boos
dan werd de cel een
dwangbevel daar in die blokkendoos
Die zeven rare kindekens die
pasten zich snel aan
gedroegen zij zich netjes,
mochten ze wand’len gaan
ze kregen een behandelplan,
al werd er niets gedaan
dossiers waren geduldig want
die pasten zich wel aan
Zo mochten zeven kindekens
na maanden weer van boord
het instituut tevreden, want
er was goed gescoord
tot op een dag het
nieuwsverslag verscheen op TV-Noord
dat zeven jonge kindekens
een man hadden vermoord.
© JELOU
Lekker cynisch en actueel gedicht! grtzPeter
BeantwoordenVerwijderenDat istie zekers!!
BeantwoordenVerwijderen