EEN VAT VOL RARITEITEN

De kamer leek een vat vol rariteiten

de ramen poetsten eensgezind de plaat

die normaliter zelden overslaat,

maar schoon genoeg nu van zich af ging bijten

de pot begon de ketel te verwijten

dat zij geen aandacht schonk, en door ‘t geblaat

versprong de klok zich plots een driekwartsmaat

al werd ze niet veel wijzer van de feiten

zelfs de buffetkast, - uit hetzelfde hout –

liet zich de kaas niet van het brood af eten,

ontlaadde zich met grote korrels zout

Ik had die avond beter moeten weten

’t was niet het huis dat plots’ling leek bezeten

maar liters drank die ’k volop had verstouwd.

© JELOU