Laat maar los die hemel
verlangend reikend, op de
tast
naar zinderend het licht
het witte doek vol
cherubijnen
omlijst met klatergoud
bazuingeschal kan klinken
langs zijden lendewindsels
Hosanna overvloedig
opdat uw moede voeten
gezalfd en minder zwaar
aanschouw de druivenranken
de wijngaarden langs heuvels
de akkers vol gewassen
waar men het daag’lijks
brood
plant een Terebinth
waar liefde ligt vereeuwigd
omarm uw ware naaktheid
in spiegels van de ziel
en zie, het Hof van Eden
zij waar u immer naderbij
doch gij sloeg slechts de
ogen
hoog op, verblind door dat
wat zoeken nimmer vindt.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten