waar kronkelige lijnen
zich ongrijpbaar nestelen
verwarde vuisten
koortsachtig dagen woelen
kop noch staart geweten
welke tak houvast
waar weggeraakte ogen
blikken niet meer vangen
gejaagde woorden
struikelklokken luiden
huis en haard vergleden
naar een ander spoor
vertel me je handen
desnoods in vreemde talen
zodat ze bedding
in raakbaar en nabij
© JELOU
dementie is zo'n klotuziekte...
BeantwoordenVerwijderenmooi, mooi! verwoord jelou!!
graag gelezen dus!!
groet en geniet de donderdagavond
Hey Pastuiven;-)
BeantwoordenVerwijderenDementie, daar had het inderdaad ook over kunnen gaan. Verdomd as 't nie waar is;-) Ligt wel heel dichtbij. Gaat over iemand die psychisch even niet meer aanspreekbaar is door omstandigheden, komt dus eigenlijk op hetzelfde neer, maar dan net eventjes anders. Goed van jou!! Jij weet vaak precies waar ik het over heb:-)
Da's nu levenservaring;-)
Dank voor jouw visite weer.
Altijd graag gezien:-)
J.