BONGELWUPPEN

Het is weer bijna bongelnacht

dan wringt men zich vol wrongelkracht

pijlsnel de paal in ’t plompenat

om één-twee-hup te wuppen

men wrikt en wrukt en wroet omhoog

de knieën kniezebietend knooks

de schenkels schuivend langs het loog

de dijen danig scrubbend

het is de kunst om kop en kont

ver boven ’t veld naar ’t hemelfront

te trekken tot de stok terstond

rechtstandig boven ’t water

zodra de pielemans de paal

voelt hellen naar horizontaal

bongelt hij bodemwaarts nogmaals

toortsig trekwerk voor later

dan voert de nok een nanokoers

waar wrongelkracht gewupt platvloers

gebungeedumpt wordt op z’n boers

met neuze in den vlaaie

wanneer dit werk’lijk waar een feit

wint men de bongelwuppenstrijd

want landen in een wei vol schijt

- het grazend dier den aars ten spijt -

regeert het pootje-baaien.

© JELOU