Breng mij een roos
een lichtgeurende roos
die met haar kroon
de doornen kan bedwingen
haar volle bloesempracht
als streelfluweel zo zacht
dat ik haar blad voor blad
met tastzin van mijn vingers
opnieuw verfijnd kan raken
ooit was ik rijk
die mooie roos zo rijk
haar aanblik deed
mij liefdesverzen schrijven
de woorden teer en broos
zoals zij was, mijn roos
vereeuwigd voor altoos
in beelden die beklijfden
en mij gelukkig maakten
doch op een dag
een doodgewone dag
zag ik haar staan
verzwakt en uiterst pover
haar huid, anders zo mooi
verschrompeld en geplooid
het tafelblad getooid
in losgelaten lover
het streelfluweel verleden
ik ben haar kwijt
haar en mij samen kwijt
en sinds die tijd
verlang ik naar dat zachte
dat mooie rozenrood
de geur die mij omsloot
vanuit haar bloemenschoot
die mij het schrijven
machtig
maar door gemis vergleden.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten