zondag 20 oktober 2013

VERWAAID



hoe vreemd de wind het bos
doet lispelen, de takken
onverstaanbaar een geheim

fluister het mij, roep ik
mijn vingers langs het schors
tussen de reuzenstammen
het kreupelhout gekraakt
onder verdwaalde voeten

ik zoek de plek waar zij
ooit liefdevol geplant
de wind haar fier deed zwaaien
haar richting bood naar daar
waar zij volop in bloei

heel even sta ik stil
beluister bladgemompel
roep wind nog één keer naam
maar hij zwijgt tijdverhalen

© JELOU

4 opmerkingen:

  1. jij bent ook geen bomenfluisteraar...
    ik wel...:) ken alle geheimen van het bos en haar inwoners...:)

    mooie mysterieuze Jelou:)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. JELOU,

    Wat een prachtig gedicht, van genoten.

    Groetjes,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi compliment Hilly.
      Dan spreekt het toch iemand aan :-)

      Gr. Jelou

      Verwijderen
  3. Is dat zo Pastuiven??
    Dus gij een boomwezen ;-) Vandaar dat ik niets te horen kreeg.....

    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen