Speel mij dat lied nog eens
van lang geleden
die melodie waar ik zo naar
verlang
de zwarte doos vol heimwee
naar ‘t verleden
tussen ons in daar boven op
de gang
je zong dan trots uit volle
borst jouw jaren
gegroefd in schijven grijzig
bakeliet
nog nimmer had ik jou
spontaan ervaren
als toen die keren vol
melancholie
de tijd stond stil en boven
saam gezeten
draaide jij af en toe de
slinger aan
wanneer de melodie begon te
zweven
de woorden traag en haast
niet te verstaan
en voor het eerst in mijn
toen jonge leven
zag ik jou vrijuit opgaan in
gevoel
genoot ik volop van wat mij gegeven
al zag ik jou door heimwee
overspoeld.
Ik haal de doos, de zwarte
doos van boven
verras mijn kroost met
klanken van weleer
zij horen toe en kunnen niet
geloven
dat dit ons aller muzikale
sfeer
zij zijn behept met dé
moderniteiten
waarvan jij godzijdank geen
notie meer
techniek gaat snel, ik kan
ze niets verwijten
maar ik heb moeite met de
ommekeer
Speel mij dat lied nog eens
van lang geleden
die melodie waar ik zo naar
verlang
de zwarte doos vol heimwee
naar ’t verleden
tussen ons in daar boven in
de gang.
© JELOU
ah hoe mooi je hier alles in de black box opslaat voor later Jelou!!
BeantwoordenVerwijderenschitterend bedacht, wou dat ik dat verzonnen had!!!!! (jaloers dus he!:))
Is niet bedacht P. maar een jeugdfragment;-) Ik wilde heimwee duiden, een wens naar het oude.
BeantwoordenVerwijderenEn gij jaloers?? Amai, gij zijt mesjokke! ;-)
J.
Ik lees het heimwee JELOU en herken het ook. Mooi hoor.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Hilly