EEN VROUW EEN VROUW

Haar mooiste jurk ontvouwt zich

glijdt strelend als een tweede huid

omheen haar zachte welvingen

waar trots en fierheid immer nog

gepast en vol gedragen

de handen koesterend die ooit

Haar leest legt huid de klemtoon uit

zodat die als verfijnd cocon

omsluiten kan wat smaller oogt

maar de accent aigu verschuift

naar wat bewust daarboven

Haar heupen hebben zich ontplooid

zij waden zich omhuld en rijk

aan een gewild genoemd dessert

het nieuwe weefsel door

de parelschulp veinzend in rust

doch stof laat zich niet spreken

Voorbij haar dijen ligt de zoom

van mooi bedekt verpozen

haar benen weten zich wel raad

zonder ontvouwen tweede huid

zij hebben dat niet nodig

Zij sieren zich in hooggehakt

waar aangespannen kuiten

geklak op tegels blikken vangt

die verder gaan dan benenhoog

langs zomen van haar mooiste jurk

haar ego glijdend strelend.

© JELOU