Grenzen
gelegd
vasthoudend
aan wat woord
maar eenmaal
onverwacht
armzalig voor
mijn poort
laat ik weer
binnen
een vinger
wordt een hand
genomen en
verzwolgen
met immer grote
dank
Grenzen
gelegd
om niet te
overtreden
maar
telkens weer
wanneer er nood
geleden
ga ik
voorbij mijn zinnen
mijn hand
moet eenmaal vuist
geheven en
teneinde
wat tegen
mij indruist.
© JELOU
JELOU, je zegt veel met deze woorden.
BeantwoordenVerwijderenGraag gelezen.