De broek
van directeur Antoon
wil stante
pede blauwe
hij
domineert als zijn patroon
ziet hier
zelfs weer zijn kansen schoon
tussen de
plastic klauwen.
Een heel
ander kapittel is
de
onderjurk van Josje
die zwiert
zich stil in heimenis
een voile
van wind aan fruitig fris:
twee rooie
liefdesblosjes.
De
bustehouder van Jasmijn
wil ergens
anders hangen
haar cups,
vol bovenmaats venijn
regeren
groen en geel de lijn
zij toont
haar stand voor prammen.
Een sweater
met een capuchon
verafschuwt
die kapsones
hij chillt
relaxed de fucking zon
een grip op
hem vindt hij ‘not-done’
zijn zoom
houdt hem Adonis.
Maar de
markant gebreide trui
geeft aan
van hout te houden
aan plastic
geeft zij fel de brui
dat is haars
inziens voor gespui
de waslijn
hoont met jouwen.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten