Zo’n dag, waarop
je je gewaar
dat daar
waar jij
in het
voorbij
de ziel
zich sterk verbonden
deelbaarheid
geen woord behoeft
genoegen scoort
door identieke
blikken
gedachten
aanwezig in
een lach
of juist
verwachte stilte
zo ongekend
bekend
saamhorigheid
klaarblijkend
gelijk
geschaard
de grond
dezelfde bodem
zo’n dag,
waarop verwondering
de
geestdrift voedt
het hart
doorbloedt
met dat wat
zo hard nodig.
© JELOU
prachtig! hard nodig en hart nodig :-)))
BeantwoordenVerwijderenDankie Marije. Wij weten ;-)
BeantwoordenVerwijderenSorry voor mijn late reactie.
XX