Hij maakt
een podium van uitgewrongen zielen
hun
ledematen dansend aan koorden van de kunst
de ogen hol
en ledig vanachter een facade
waar
pleisterwerk professie glimt
de
rimpelloze glimlachzones duurzaam toebedeeld
zij tonen
levensvreugd in gouden sarcofagen
de
choreografie gelinkt aan hun rekbaarheid
passen
afgemeten op de middellijn der leesten
de
bronsgebruinde huiden strak
de
passievolle silhouetten enkel schaduwschijn
hij zwelgt
zich Mastermind in slecht gekozen codes
de kleuren
onnavolgbaar verward met zwart en wit
doch zij verhopen
ere en roem al naar belofte
de
zweepslag voor perfect gareel
hun
personages onbeduidend schril zonder contrast
zij zwoegen
zich tendens voor een beroemd verpozen
het podium
een toonkast met wat slecht etaleert
en achter
de coulissen waant hij zich heer en meester
onwetend
dat perfectie ooit
een
zaalweerkaatsend eindapplaus zonder zielsberoering.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten