Ik pluk de
dag als nooit tevoor
laat dat gebeuren
wat mijn pad,
mijn habitat
spontaan doorkruist
terwijl ik
onderweg
Ik absorbeer
de dag voltijds
doch nacht
werkt als een huiswerkklas
waar ik
vergast door wie dan ook
iets met
die wereld moet
Ik pluk de
nacht als was het dag
doorleef de
beelden mij langszij
en uitgebreid
tast ik de clou
in
uitgesproken taal
Ik stel een
vraag, het resoneert
de echo kaatst
mijn kamer door
geeft geen
gehoor en ik ontwaak
mij weer
een droom bewust.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten