ZO ONBEKEND BEKEND

Oh, kon je het maar zien

de immer nieuwe wereld

die enkel ’s nachts

enkel mijn dromen

ik zou je bij de hand

trappen op geleiden

onbekende steden tonen

reikend naar de sterren

boven dat wat aards

en hoe bevreemdend ook

wij zouden ons niets vragen

ons enkel verbazen

hoe dit zo plots ontstaan

ik zou je laten zien

dat tijd generlei waarde

dat elke blik weerom

vervlogen en vernieuwd

niets meer hetzelfde is

dat zelfs de taal der mensen

ons onverstaanbaar rust

als waren wij hier eerder

zo onbekend bekend.

© JELOU