Stil
verscholen in het groen
vind ik
kindernostalgie
in blote
dooie barbies
verdronken
in een regenton
of elders
overwoekerd door
verstikkend
boeren fluitekruid
de
lipsticklook verdwenen
Een flard
vitrage wappert nog
aan oude
schommelpalen
patronen
schaduwend de muur
het
Perzisch kleed vol speelvertier
begrast
door boskabouters
geen plek
meer voor een zomerzucht
vol
kinderslaapgegiechel
Het
heksenbos slechts een fantoom
doch op één
enkel elfje na
die
steevast pinnig in de grond
het schepje
kan getuigen
het ligt
nog immer groen als gif
als waker
naast de paddenkuil
ooit noemer
zandbak waardig.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten