Het was
niet
dat ze niet
mooi genoeg
integendeel
bekoorlijkheid
hing als
een voile
om haar bevallige
schouders
en waar zij
kwam
verscheen
zij in een nevel
van
sereniteit
elke
beweging
gracieus en
haast vertraagd
als gunde
ze zijn netvlies
haar meest
perfecte beeltenis
en hij wist
zeker
tot die ene
dag
de dag
waarop hij haar nader
haar lippen
hem een zweem
van woorden
tegemoet
op ritme
van haar asem
zo hij
dacht
doch al wat
hij bekwam
wat zich
haar mond ontsproot
bleek ver
over de datum.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten