Daar
waar wij haperen
in
zwijgend ver uiteen
jaren
vervliegen in een mist
zo
ondoorwaadbaar dicht
dat
woorden enkel kaatsen
zo
tel ik al het nieuwe
dat
mij verwelkomt en verblijdt
deel
ik mijn heiweeklanken
in
stilte met de vogels
opdat
de wind hun vleugels draagt
hun
lied jou ooit bereiken zal
in
echo's van mijn stem
en
wijl de tijd zich voort
tracht
ik mijzelf jouw beeltenis
in
hoe jij nu en of geluk
jou
eindelijk tot deelgenoot
mijn
wens, jouw afstand waard.
©
JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten