MURDER SHE WROTE

Ik heb een slak geplet
de eeuwigheid
knisperend
een hak gezet

je oren deelgenoot
van krakend slijm
geheim
een moord geperst uit
verse zolen

één gladde ledertred
de slak tot slik
en ik
betrapt op nat met
glibbersporen

ik wil de prut van klef
gescrubt
mijn hiel gelicht
om dood door schuld
gestaag te nagelschrapen

je ogen deelgenoot
van klevend leed
ontdaan
geen voelspriet daar
gelaten
geen stukje slakslik
meer in zicht

maar wees niet bang
lief
mijn ledertred met jou
zal zacht
al is hij nog zo diep
de nacht

jou zal ik
bewuster trouw
immer goed begraven.

© JELOU