Je blijft voor
altijd mijn tweede vader
Die ik als tiener
zo vaak heb gewenst
Wanneer zwarte
wolken mijn thuisfront omgaven
ik mij geen
weg meer wist dan slechts de jouwe
werd ik
gekoesterd
omgeven door
warmte
door liefde
die mij volkomen vreemd
Jouw gezin
werd mijn uitvalsbasis
jij en je
humor mijn stil verbond
Het heeft
mij verstevigd doorheen vele jaren
de grondslag
gelegd die ik elders gemist
en waar ik
op voort kon drijven
Sinds die
tijd bleven wij verweven
ongeacht letterlijk
weerzien of niet
Ik wist dat
je ziek was, een sluimerend schemer
maar plots
leek het beter, werd ik genodigd
voor een
diner met mijn moeder tesaam
Ik wilde je
koesteren
weerzien genieten
liefde betuigen
als dank voor het al
doch eenmaal
genodigd, doofde het kaarsje
Mijn moeder
was jarig vandaag. Maar jij dood.
En nooit heb
ik zo gehuild om de liefde
als ik
vandaag de dag heb gedaan.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten