Mijn
schrijfkast bergt een bulk aan synoniemen
Ik stapel ze
op klank geschaald
naast deuren
van vergeten lettergrepen
daags toetsend
of mijn tong op peil.
Ik wil niet
haperen, noch mazen boeten
waar weggeglipte
woorden stomheid slaan,
beelden geklonken
aan mijn huig.
Mijn
tongriem oefent tweelingwoorden
uit letterzatte
hoofddepots
en tussen
kronkelingen door ontstaat
een zelf
ontgonnen taallandschap.
Ik hoef niet
stamelen bij ‘heuvels’
als ‘grasbulten’
mijn hoogtevrees teniet
doch sleutels
moet ik altijd zoeken.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten