Zodra de mens
zijn dekbed heeft gevat,
sluipt zeer
tersluiks een duivelse processie
de paden
langs waarin zij haar progressie
gewaarborgd ziet
in fris groen eikenblad.
Eenmaal de
boom des levens ingeschat,
vreet elk
bevallig lid zich een obsessie.
Obesitas een
feit - ondanks recessie –
spint men
zich dra daarna een webfregat.
Daar hangen
zij dan dagenlang ‘en masse’,
vervaarlijk,
haar als pijlen, tot ontpoppen.
Eén stap
nabij en ’t web schiet gif wat dwars.
Doch daar een
eik mijn tuin, incluis zijn knoppen,
verklaar ik
oorlog aan de duivelskoppen,
blijf ik
alert op welke rups mij tart.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten