Ik telde
paardebloemen
die ons
omringden als een sprei
zo
vergenoegzaam samen
maar jij
zag enkel
onkruid
noemde het in
Latijn bij name
en ik, een
taalfreak
doch het
Latijn onmachtig
las het als
vleierij
telde mij paardebloemen
op ’t lijf mij
zo waarachtig
jouw huid en
grens voorbij
Jij hield
enkel van rozen
vertelde jij
plots mij
en na een
stil verpozen
schoof ik
jou zonder blozen
het water in
langszij.
© JELOU
Grappig gedicht JELOU.
BeantwoordenVerwijderenGraag gelezen.