Je stelde mij
een vraag,
zo eentje die
heel kort maar
krachtig
zoals je dat
wel vaker doet
en ik,
mijn hoofd
vertalend in
waarom en hoe
het komt
dat dingen zo
gebeuren,
verdwaal in
duizend zinnen
van hoe het nu
en voordat je
geboren,
waar toen de
zon en ik de
weg insloeg die
leiden zou
naar wat ik
wilde weten
hoe jij dat zou
wanneer jij
vroeger was
en ik net
andersom
zo eentje die
heel kort maar
krachtig
zoals je dat
wel vaker doet
verzuchtend met
een lach
dat één zin al
voldoende.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten