De koelkast
kent mijn vele monologen,
gedachtegangen
over wat te doen.
Zij houdt
zich stil gedeisd, niet uit fatsoen,
maar puur
omdat mijn tekst niet haar vermogen
Zo ook de
waterkoker en de oven,
de nieuwe badhanddoeken
van katoen,
zelfs mijn
geliefde boekenkast verloochent
mijn drang
naar dialogen in de noen.
Ik hoor mijn
echo’s kaatsen tegen muren,
besef dat ik
toch aardig ongeremd
een woordenvloed
teweeg, haast niet te sturen.
Dit moet ten
einde deze vreemde trend.
Vanaf vandaag
ga ik mij snel ontkuren,
op zoek naar
iemand die gelijkgestemd.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten