Hoe groots,
immens moet het hiernamaals
als alle
zielen door de eeuwen heen
verreisd naar
daar waar eeuwig rust?
Of zou het
een tussenstation
waar het
aardse leven geëvalueerd,
kennis van
het zielsvermogen getaxeerd
op waardes
van voldoende zuiverheid?
Indien er
sprake zou zijn van selectie,
zou de ziel
bij een tekort aan vermogen
teruggeplaatst
op aarde,
herboren in
een ander lichaam
een
levensloop moeten doorwaden
waarin zij
nú de echte waarheid kiest?
Een soort
examen moeten afleggen
om hoger te
mogen eindigen op de lijst
die Godalmachtig
haar toebedeeld?
Of mogen we
niet spreken van moeten
omdat die
kans ‘uniek’ is,
dankbaar
zijn om verder nabij Gods troon
als Helper
Gods ons Engelen te scharen
om de
herboren aardlingen bij te staan
hun kansen
niet te verspelen?
Ik weet dat
doden kunnen spreken,
dat zij zich
tonen kunnen waar dan ook.
Doch wie is
God, dat hij alleen bij machte…..
Misschien
huist hij wel in mijn buurman.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten