Zij die mij
echt weten
dezelfde golflengte
bewonen,
zij zullen
nimmer schromen
mij van
repliek te dienen
en ik geniet
het,
onderga het
met de notie
dat niets
méér relevant
dan spotten
met het (eigen) leven.
Het is een
spel van woordclichés,
taalkundige absurditeiten
waarbij een
leek het schaamrood
spontaan de
kaken stijgt
daar hij
zich immer nog bevindt
in zones van
‘dit hoort niet zo’,
en
ondertussen weten wij
ons uiterst
obstinaat aanwezig
schertsend elkanders
onvermogen
publiekelijk
geëngageerd,
wetend dat
woorden als discriminatie
zeer
verontwaardigd in de lucht.
Doch zij die
mij echt weten
kennen de
humor van het zijn,
relativeren levens
zeer gemeten
voorbij de
grens van welke pijn.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten