Het is weer
zo een treffen, waarbij de avond
geen
nootmuskaat benoemt of overvolle
aanrechten.
Het zijn enkel achtergronddecors.
Wij nemen
tijd voor weerzien, praten vrijuit
gaten in de
doden die ons achtervolgen
omdat we
beiden van bidden geen verstand
Niet dat we
geen goden kennen, daarvan
zijn wij al
jarenlang bevrijd. De heiligheid
bewuster
trouw met wijnglazen beklonken.
Wij spreken over
hoe besteld ter aarde,
Japanse
prenten sierend onze kisten;
zij decorerend
mijn, ik knutselend de hare.
Mijmerend
wie het eerst de laatste adem,
staan flessen
wijn ons bij als creatieve boost
waar
diepgang ons innerlijk verrijken zal
al valt
nootmuskaat allang niet meer te spellen.
© JELOU
Zo'n avond diep met een vleugje...
BeantwoordenVerwijderen