Niet dat ik
geen handstand kan
maar een
spagaat gaat mij te ver
al soepelen
mijn heupen
het is mijn
lenigheid van geest
die af en
toe de rem hanteert,
mij sprokkelhout
laat zoeken, daar
waar ruimte
geen kalender
Ik adem in,
adem weer uit,
tracht mij
bewust volkomen Zen
tot ik mijn
mailbox open
een zeer
verplichte afspraak hier,
kopie-dossiers
zenden naar daar,
een onderzoek
dat ingepland
waar ik geen
tijd voorradig
Ik werk en
fiets van hot naar haar,
benen spagaat
maar zadelpas,
en tussendoor
sprokkel ik hout,
voor warme
selfie-dagen.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten