dinsdag 27 februari 2018
MIDDELBARE-SCHOOL-KENNIS
De Maagdenburger
halve bollen
het klonk
taalkundig lekker stoer
slechts om
de naam ken ik de feiten
maar verder
zei het mij geen moer
Dat Klaas vier
kilometer fietste
in slechts vijftien
minuten tijd
en Piet met
windkracht tien veel verder
zou mij een
worst (wel warm bereid)
Balthasar
Gerards lag mij beter
omdat hij was
gevierendeeld
dat klonk zo
spannend en luguber
daarom beklijfde
het als eelt
De X en Y
met hun kwadraten
waarbij
formules gehanteerd
ben ik zeer
ras alweer vergeten
het heeft
mij nooit geïnt’reseerd
Alleen van talen
werd ik vrolijk
die boeiden
mij van A tot Z
daar hoefde
ik niet voor te leren
mijn brein
had dat strak ingebed
Doch nu,
tientallen jaren later,
waar basiskennis
wordt geacht
kan ik mij
enkel nog goed heugen
hoe heksen brandend
omgebracht.
© JELOU
VERDWAALD
Onderaan een
regel heb ik je gevonden,
je handen
vastgeklampt aan schreefloze letters,
losbandig en
ongestructureerd
je begon zo
goed, zo vol élan de tocht
naar daar
waar inhoud jou zou vervolmaken,
spaties
onbekommerd nemend alsof je nooit
anders
gedaan
kapitalen
een rustpunt voor gedachtegangen,
zodat de weg
langs zinsneden begaanbaar,
je voeten
grip op uitgeholde frases
het ging
voortvarend, tot het moment dat jij
komma’s en punten
dacht te evenaren, ze
overmoedig
links liet liggen om sneller langs
alinea’s te springen
je raakte
struikelwoorden, verdwaalde in het
woud van
lettergrepen, en net toen je even
bij zinnen, miste
je de juiste klemtoon.
© JELOU
woensdag 21 februari 2018
JOHNNY BE WISE (puberperikelen)
Je past je
aan waar het niet nodig
denkt dat je
suf, een downie bent
dat jij
niets kunt, slechts overbodig
al weet je
dat geen hond jou kent
je speelt
het spel mee als geen ander
pakt elke
bal die jou langszij
maar als een
klojo jou bekankert
loop jij verbeten
op het plein
Pssst….
Johnny, laat het gaan man
je hebt nog
zoveel in je mars
en als je
het effe niet aankan
denk dan een
muurtje overdwars
waarachter
jij dan prikkelvrij
effe jezelf
kunt, en niet barst
Je bent vrij
stil en lijkt verlegen
alsof je
anders dan de rest
maar zelfs
de rest is anders bezig
al lijkt het
of ze steeds het best
de één is
popi bij de meiden
een ander
praat altijd gevat
zo zijn er
groepjes op het plein en
tezamen
voelen zij zich wát
Maar…Johnny,
laat je gaan man
want jij
bepaalt je eigen mars
en als je
het effe niet aankan
denk dan een
muurtje overdwars
waarachter
jij jezelf echt vrij
elders de
bom zonder jou barst.
© JELOU
Abonneren op:
Posts (Atom)