VERDWAALD

Onderaan een regel heb ik je gevonden,

je handen vastgeklampt aan schreefloze letters,

losbandig en ongestructureerd

je begon zo goed, zo vol élan de tocht

naar daar waar inhoud jou zou vervolmaken,

spaties onbekommerd nemend alsof je nooit

anders gedaan

kapitalen een rustpunt voor gedachtegangen,

zodat de weg langs zinsneden begaanbaar,

je voeten grip op uitgeholde frases

het ging voortvarend, tot het moment dat jij

komma’s en punten dacht te evenaren, ze

overmoedig links liet liggen om sneller langs

alinea’s te springen

je raakte struikelwoorden, verdwaalde in het

woud van lettergrepen, en net toen je even

bij zinnen, miste je de juiste klemtoon.

© JELOU