laat mij je
vertolken
hoe stilte
proeft
de geur van mos
aan de slip van
mijn jas
klamme grond vol
verse
ochtendadem
bomen kan ik
namen
geven,
contouren schetsen
in pastel
onbetreden
paden meten
oorsprong
duiden van
kluiten zand
papier kan ik
gewaagd
de taal
verheimen
fluistergras
spellen
maar doorheen
je ogen
zal alles blind
woorden slechts
inkt
beelden mij
slechts waar
kom naast mij
en verzink
in dat wat stil
mag heten
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten