Sinds ik
Korsakov gewaar
in dat wat
mij nabij
zijn kern
reeds gespleten
tweedeling
zich ontspruit
als nieuwe
huid omsloten
rond
gedachtegangen
zie ik
argwaan kruipen
dubbele
tongen spreken
in bizarre
waarheden
moet ik
degens kruisen
tegen beter
weten in
tegen dat
wat mij verdoemt
maar ik, ik
pas
de Aas
helaas niet machtig
om het tij
te keren.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten