Hoe snel het
gaat
dat woorden
niet beklijven
ik mijn
verhaal
soms drie
keer op een dag
jij niet
meer weet
waarmee ik
je zou helpen
ik merk dat
jij
veel dingen
niet meer snapt
Hoe ik besef
dat wat ik
nog wil weten
nu nog
gevraagd kan
voordat het
teloor
stress je
verlamt
als er weer
iets verandert
je brein
blokkeert
sneller dan
ooit te voor
Hoe ik
herken
jouw status
in vergeten
omdat jij
ooit
een één-dags-dementie
dat jouw
gemoed
soms heerlijk
onbevangen
net als die
dag
waar wij jou
vrij gezien
Hoe ik jou
wens
zo vrij
zonder gedachten
het zwaard
vergaan
waaronder jij
gebukt
maar nu
geniet
ik nog de
tijden samen
waar jij mij
uitzwaait
als zou ik
never nooit meer
weerom, even
terug.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten