Waar zal ik
mijn lendendoek
als liefde
mij genodigd
moge de
nachtegaal blind
de schellen mans’
ogen
wanneer ik
mij neder vlij
de peluw zal
mij aangenaam
contouren half
verborgen
de nacht het
tasten waard
op geuren
van mijn bloesem
in huid op
huid geschaard
en ik zal vrijheid
buitelen
in
losgelaten passie
Maar wat als
wij het licht
loslippig zwoel
omarmen
mijn schaduwzijden
nakend
mans’
beeltenis ontmoeten
de rauwe
waarheid schuw
waar zal ik
mijn lendendoek
als mijne
schoot verworden
tot waar de
tand des tijds
mijn leest
zich niet kan heugen
wanneer zij
taille had…..
© JELOU
Heel heel mooi JELOU!
BeantwoordenVerwijderen