GOD AND THE SEVEN DWARFS

POSTUME REÜNIE

De schouw herbergt vergezichten

in deftige passe-partouts

familietrekjes voor bij de thee

een schaaltje kattentongen

zou hier niet misstaan

maar wij nemen een krakeling

al prefereert de heer in jagerspak

straks liever een sigaar

als nesteldrang zijn rookstoel vult

Muren met hertenkoppen

trekken aan mijn oog voorbij

een schellekoord roept dienstbodes

één momentje, roep jij plots

de buurman van hiernaast is er

de mist van boenwasgeur vervaagt

doch de dame in het zwart

herken ik aan haar oogopslag

we hebben dezelfde spiegel.

© JELOU

DE BAST VOORBIJ

VERWONDERING

Sinds ik verleden tijd

tot geschiedenis gemaakt,

het enkel nog mijn kast siert

als feitelijk gegeven

steven ik onbevangen af

op dat wat mij bekoort

mij intrigeert en prikkelt

omdat ik graag wil weten

nieuwsgierig ben naar wat

voor mensen ik ontmoet,

hun zijn zoals ze zijn

mij telkenmale vragend

en wagend op het pad

mij dusver onbekend

merk ik vaak vol verwondering

hoe zielen zich verdragen

golflengtes mij gelijk

een weerzien vol genoegen

als kenden wij ons vroeger

zonder verleden tijd.

© JELOU

EEN VREEMDE DORPELING

Het zebrapad weerkaatst

een blauw-Romeinse t-sjurk

omgord met een lendentasje

de buikwand verlegt accenten

naar een te diepe V-hals

waar krullen overjarig woest

nog net niet navelstaren

twee pijlers steken over

en posteren zich naast mij,

de T-sjurk nét over de bilnaad

het hoofd mompelt waanzin

maar het blijken hiërogliefen

die ik meteen vertalen kan

in een reisverslag naar Nepal

dat hij daar blijven wou

op zoek naar brood en spelen

doch het land niet in kwam

en terwijl ziektes opgerispt,

zijn zin in bier een ware taalslag,

onderbreekt hem plots de bus

waar wij beiden instappen

ik mag voor en eenmaal plaats

zie ik nog net zijn klimpartij

op een der voorste stoelen

Goddank! denk ik ter plekke.

Hij draagt een boxershort.

© JELOU