Laatst vond
ik wat briefjes
briefjes van
jouw hand
en even, ja
heel even
liet ik mijn
vingers glijden
langs letters
fijn geschreven
als streelde
ik teer kant
Zo koosde ik
in zinnen
jouw onbevangen
aard
als zat je
aan mijn zijde
stilzwijgend
mee te lezen
mijn glimlach
jou bevrijdend
van of je
het wel waard
Ik heb ze
opgeborgen
de briefjes met
jouw naam
en vaker,
steeds maar vaker
komt heimwee
aangekropen
koester ik
hoop dat later
vervroegt en
wij weer saam.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten