Vanmiddag
was het weer zover:
ik kwam jou
plotsklaps ergens tegen.
en of de
duvel in ’t complot
kronkelden
adders uit je strot
zonder je
lippen te bewegen.
Ik was
geschokt en vroeg me af
of jij soms
iets onder de leden
maar tijd voor
vragen was er niet
je lachte
plastic en subiet
ging jij
weerom met straffe schreden.
Je liep je schaduw
achterna
en eenmaal
om de hoek verdwenen
zag ik nog
net een adder gaan.
Ik ben er
bovenop gaan staan.
Het gif
spoot krachtig op de stenen.
Zwarter dan
zwart zag het eruit
en stiekem
slikte ik wel even
want wat er
lag -haast desolaat-
was zo’n
intense diepe haat
dat ik mij
afvroeg hoe jouw leven.
Ik ben de
boel maar op gaan vegen.
Er ligt al
zoveel shit op straat.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten