Elke dag vraag ik me af
hoeveel staartdelingen
ik nodig heb
om mijn vlechten
te ontklitten
en elke ochtend weer
denk ik slechts drie
maar onderhand
heb ik er vijf
waar na de komma
resten elastiekjes zitten
Die peuter ik dan los
in goeie decimalen
maar wat steeds blijft
zijn van die marginale
vervilte lokjes
die wild verkleven
een vlecht onwaardig
maar ongedwongen speels
laat ik ze los
al vraag ik mij
hoe ik zo onverdeeld kan leven.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten