Ik oefen partituren
waarin de toon ontaard
de noten balken jammeren
omdat ze half vervaagd
de wijs niet kunnen houden
er komt geen einde aan
de valsheid in geschrifte
de strijkers nog aan zet
laat ik als spechten
tokkelen
hun beeltenis mijn rust
boomschors houd ik mij voor
tot aan de generale
de dirigent een kikvorsman
zijn poel een uitgedroogde
zijn grondtoon craquelé
ik leg het blad terzijde
speel eigen do-re-mi
en zwijgend deel ik lente
uit
aan ongewenste blikken
tot het orkest uiteen.
© JELOU
Jouw eigen partituur komt zeker niet uit een uitgedroogde poel en is daarom zoveel spannender en mooier!
BeantwoordenVerwijderen