ZOMERDORST

Toen ik de paardebloemen zag
te midden van jouw ogen,
heb ik ideeën afgekolfd
voor dorstige momenten
in zomaar openbaar

Ze bloeiden uit tot pluizig wit,
mijn mond blies verse lippen
tussen het zaad, om ongerept
de luchtstroom in te deinen
al tastend naar de smaak

Je sloeg je beste ogen op
vanachter wimperheuvels,
en in de luwte van je huid
dronk jij mijn zomerzinnen
tot luchtig veldboeket.

© JELOU