VOGELVRIJ

Gilde de maan nou zo
of kreunde de aarde
vingerkrommend mank

verschoten enkelbanden
weten de kneepjes,
kleuren blossen
slechts nog ingevallen

als ik mijn pas versnel
piepen schors en bast
gangen in mijn longen,
knapperig verdorst

ik pluk lucht bijeen
voor een gewichtig uitzicht,
laat spons en zeem zelfs
baantjes trekken

oren spitsen uitwas
maar de maan slijpt richting
niet meer in haar glazen.

© JELOU