haar borsten dienen protocollen
ik schud haar staatsgreep
neem plaats
op de burgerservicestoel
tot mijn nummer geaccordeerd
vatsige lippen
vuren ongeleide projectielen
langs mijn ongehoorde tijd
ik schuil mij achter werkdossiers
slechts vacatures zijn geraakt
ik herzie mijn houding
belijd oprecht mijn arbeidshonger
benoem mijn inspanningsvermogen
waarmee ik pijlen in de roos
doch zij kent enkel afvalwoorden
haar tepels zijn verhard
tronen weerbarstig het bureaublad
de opwinding vol kloven
want ik bevredig mij
voorbij het protocollenrijk
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten