ze waren uiterst deftig
boenwas glom het duur parket
waarop de stoelen stilte
de avonden gevuld
met kruiswoordpuzzelboekjes
zwijgzaamheid beheerste
de damasten
maaltijdattributen
de rug gerecht vroeg ik mij
af
waar al dat zilvergoed voor
diende
naast mijn gewende lepel,
mes en vork
doch naarmate ik wat ouder
bleken ook zij slechts
simpel mens
mijn oma snurkte als een os
smookte het toilet des
ochtends blauw
de geur gelijk het
boerenland
waar men een zeer gemengd
veebedrijf
© JELOU
Oma leek zo deftig met haar witte zakdoek doordrenkt van Eau de cologne. Opa met een deftige hoed...
BeantwoordenVerwijderenMaar toch, ze waren simpel mens!
JELOU, jouw woorden brachten me even terug naar toen. Mooi hoor!
Lentegroet,
Hilly