Tussen de paardenbloemen
ligt een teveel aan tijd
ik wil het gaarne kwijt
voordat het overwoekert
en ik lui dagen slijt.
Ik wandel naar de buren
bied hen mijn voorraad aan
zij weigeren mijn bod
wachten reeds overuren
op doodgaan en hun God.
Ik bel wat goede vrinden
wier dagen volgepland
ik geef hen gul mijn tijd
maar dat wordt afgewend
tijd kunnen zij niet vinden.
Op straat zie ik ze gaan
de mensen vol met haast
ik roep “ik heb hier tijd
en wil het gratis kwijt”
maar men spoedt zich verbaasd.
Ik plaats een advertentie:
“Hier gratis af te halen
wat tijd voor wie wat wil”
maar niemand schijnt te
malen
om tijd en het blijft stil.
Ik staar mijn paardenbloemen
snap niets van deze tijd
ik zit mij te vervelen
terwijl de tijd bij velen
geen kans biedt op respijt.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten